Nu Ik Vertrek
Het is verschrikkelijk
Om te worden afgewezen
Met opgeheven hoofd trek je je terug
Je keert je om
Er is een vijand
Je kunt niets doen
Je slaat geen brug
Je eigen trots
Is voor nu je eigen straf
Het is zo moeilijk
Om te worden afgedaan
Je verschuilt je in je eigen pijn
De gordijnen wil je sluiten
Deuren dicht
Niet meer naar buiten
Je wilt nooit meer iets
Voor iemand zijn
Het is niet gemakkelijk
Om je erbij neer te leggen
Je vraagt je af
Wat heb ik wel of niet gedaan
Er is geen ruimte om te voelen
En geen tijd om iets te zeggen
In jouw ogen
Ben ik gewoon afgedaan
Maar vooral geen meewarig gezang
En vooral geen goedkope hete tranen
Dit afscheid was het kortste
Al leek het mij zo lang
Ik zal me heus wel nieuwe wegen banen
Het is verschrikkelijk
Dat je nu bent opgelucht
Als hing ik als een steen om je nek
Ik hou nog steeds van je lichaam
Van ons rommelige bed
Vergeet nog niet alles
Nu ik vertrek
Verscheen op volgende CD's
 |
 |
 |
 |
 |
 |
